شعر به جهنم از نفیسه سادات موسوی

شعر به جهنم از نفیسه سادات موسوی :

گریه هم بر غم این فاصله مرهم نشود
مثل یک قهوه که از تلخی آن کم نشود

روز و شب پیش همه روی لبم لبخند است
تا حواس احدی جمع به بغضم نشود

آرزو میکنم ای کاش دلش چون مویش
پیش چشم کسی آشفته و درهم نشود

من که بیچاره شدم کاش ولی هیچ دلی
گیر لحن بم مردانه‌ی محکم نشود

شده حتی به دعا دست برآرم که : خدا
برود مشهد و برگردد و آدم نشود"

خون دل خوردم و حرفی نزدم تا شاید
مهربان تر بشود ، تازه اگر هم نشود

با من ساده همین بس که مدارا بکند
عاشقم هم که نشد، خب به جهنم نشود

......

..: شعر به جهنم از نفیسه سادات موسوی :..

..: دیگر اشعار نفیسه سادات موسوی :..